Logical or Crazy

                                  

 ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ

        Προσωπικά, αν δεν είχα γράψει εγώ αυτό το άρθρο και έβλεπα την επικεφαλίδα δύο πρόσωπα θα  μου έρχονταν στο μυαλό ... Αυτός . . . 

 

                 

και αυτός . . .

       Όχι ότι ο ένας είναι λιγότερο τρελός από τον άλλον αλλά επειδή βρισκόμαστε σε ένα καθαρά μπασκετικό blog θα μιλήσουμε για τον κύριο στα αριστερά..

      Όλη η ιστορία για ένα πράγμα ... How dirk became DIRK .. O Dirk Werner Nowitzki , όπως είναι το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στο Βύρτσμπουργκ της Γερμανίας τον Ιούνιο του 1978 .. Άξίζει να σκεφτεί κανείς ότι ο τεράστιος αυτός power forward, όχι μόνο λόγω των 213 εκατοστών του(!) αλλά λόγω της αξίας του, ίσως σήμερα να μην τον ήξερεεε . . . ούτε η μάνα του .. Και αυτό γιατί όταν ακόμα ήταν πιτσιρίκος ξεκίνησε να παίζει χάντμπολ, που από ότι δείχνουν οι πηγές δεν ήταν και το καλύτερο  του, αναγκάζοντας τους φίλους του να τον αποκαλούν : the freak . . .

       Με λίγα λόγια η γέφυρα ανάμεσα στον dirk kai toν DIRK ήταν ο Holger ..Ένας τρελάρας Γερμανός και δάσκαλος του Dirk που τον έμαθε να πασάρει και να σουτάρει άψογα ..Ήταν ο μέντορας του και σύμφωνα με δηλώσεις του Nowitzki, χωρίς αυτόν δεν θα είχε καταφέρει τίποτα σήμερα..  Αγαπημένη του φράση?? deadly step back ...

       Βέβαια, όπως και σε κάθε ιστορία , υπάρχει κάποιος άτυχος και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτοί ήταν οι Bucks, οι οποίοι χωρίς να έχουν καν στο μυαλό τους ότι ο dirk θα γινόταν DIRK , τον παραχώρησαν στο Dallas, και οι Τεξανοί βρήκαν την υγειά τους! Πήρε το νούμερο 41 και αυτό επειδή απο μικρός όταν ξεκίνησε φορούσε το 14, ωστόσο το νούμερο ήταν ήδη πιασμένο απο τον Robert Pack, οπότε ο Dirk το μόνο που έκανε ήταν να αντιστρέψει τον αριθμό.. Βέβαια αυτό δε φάνηκε να τον εμπόδισε και πολύ από το να γίνει ο μοναδικός παίκτης του NBA που σκοράρει πάνω από 100 τρίποντα και μοιράζει πάνω από 100 τάπες σε μία σεζόν! (151 3-pnts, 101 blocks, 2000-01)

    Αξέχαστη χρονιά της καριέρας του βασιλιά σίγουρα το 2011.. Μέχρι τότε ο Dirk ναι μεν είχε καταπλήξει τους πάντες με τα όσα έκανε στο παρκέ αλλά δεν είχε κάνει την προσωπική του υπέρβαση. Να οδηγήσει τους Mavs στο τρόπαιο και να φορέσει το δαχτυλίδι.. 

       Ωστόσο η χρονιά δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς καθώς τραυματίστηκε στα μέσα της σεζόν και οι Mavs έκαναν το χειρότερο σερί ηττών της δεκαετίας. Κόντρα σε κάθε προγνωστικό σκούπισαν τους πρωταθλητές Laykers με 4-0 και στους τελικούς της περιφέρειας αν κάποιος ήταν ο κεραυνός αυτός ήταν το Dallas και όχι οι Oklahoma City Thunder , με την παρέα του Kevin Durant να γνωρίζει τον αποκλεισμό με 4-1. Είχε έρθει η ώρα των Heat..Ο Dirk, σαν άλλοτε βασιλιάς διψασμένος για εξουσία, ήταν εκεί , πιο έτοιμος από ποτέ..Και ποιος βασιλιάς μπορεί να λέγεται βασιλιάς , χωρίς μούσια;;; Ο ''caveman'' , βγήκε από τη σπηλιά πεινασμένος και το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κυνηγήσει για να επιβιώσει.. Ο πιο δυνατός επιβιώνει..Σωστά;; Λάθος!Επιβιώνει ο πιο έξυπνος ..Στο πρώτο παιχνίδι οι Mavs γνώρισαν την ήττα στο Miami, εκεί όπου ο Dirk έσκισε έναν τένοντα στο μεσαίο δάχτυλο και οι γιατροί ήταν αρνητικοί. Ο εγωιστής Γερμανός επιβήτορας αποφάσισε να παίξει όμως και δικαιώθηκε ισοφαρίζοντας τη σειρά σε 1-1. Μετά από δύο φανταστικά παιχνίδια η σειρά ήταν στο 2-2. Κάπου εκεί είχε φτάσει η στιγμή..Και όπως λένε και οι Αμερικανοί,  it was the motherfucking moment to smash..  Στα επόμενα δύο παιχνίδια ο Dirk ήταν επιβλητικός και ειδικά στις δύο τελευταίες περιόδους ,ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι στα τέταρτα δωδεκάλεπτα των έξι παιχνιδιών σκόραρε συνολικά 62 πόντους, όσους είχαν ο James και ο Wade μαζί! Αυτό ήταν, οι Mavs ήταν πρωταθλητές και ο Dirk Nowitzki MVP! 

     Λένε πώς η ζωή κάνει κύκλους ..Και στην περίπτωση του Dirk κατά κάποιο τρόπο φαίνεται να ίσχυσε αυτό . Σίγουρα δικαιολόγησε στον κόσμο το παιδικό του παρατσούκλι , μόνο που τώρα ο freak-man ήταν αυτός που σκόρπισε τη φρίκη στο Miami ..Φήμες λένε ότι οι οπαδοί τους ακόμα ακούνε το clutch από το διχτάκι στον ύπνο τους και ξυπνάνε έντρομοι , όπως στην ταινία ''the nightmare on elm street'' , όπου οι άνθρωποι ξυπνούσαν με το φόβο του Freddy Krueger και έτρεμαν τα μαχαίρια-δάχτυλά του..

                                   

..Μόνο που εδώ το φόβο τον προκαλούσε ο ''Eξαδάκτυλος''  . . .

      Με κίνδυνο, ίσως ,να χαρακτηριστώ ''βλάσφημος'', είναι ο καλύτερος Ευρωπαίος που έχει παίξει ποτέ μπάσκετ.. Είναι σίγουρα ο άνθρωπος που ζωντάνεψε το μπάσκετ στη Γερμανία και της έδωσε ΄κίνητρο να ασχοληθεί με αυτό. Και το πιο σημαντικό είναι ότι εκτός από τεράστιος αθλητής , έιναι και τεράστιος άνθρωπος καθώς έχει ιδρύσει το δικό του ίδρυμα για παιδιά  ''The Dirk Nowitzki Foundation'', με σκοπό να βοηθήσει παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να κυνηγήσουν το όνειρό τους προσφέροντάς τους εκπαίδευση και υγεία για να κάνουν, όπως λέει ο ίδιος , τη διαφορά στη ζωή τους..THIS IS CRAZY DIRK ...

     

    

Αν το θέλει η καρδιά ...

Του Phoenix Χρήστου 

Ξυπνάς άκεφος . Καφέ δεν έχεις για να πιεις .Τα δημητριακά σου μοιάζουν περισσότερο με σκόνη παρά με νιφάδες και όμως η διάθεση σου φτιάχνει με μια απλή είδηση .

"Ο Channing Frye επιστρέφει..." 
Το βλέπεις. Το ξαναβλέπεις ...το διαβάζεις για να σιγουρευτείς αλλά ακόμα δεν είσαι σίγουρος για το τι μπορεί να σου μεταφέρει το άρθρο ! Είναι  trick για διαβάσεις μια ανούσια είδηση ή ένας απλά υπερβολικός τίτλος ; 

Επιστρέφει που ; Στην γυναίκα του ; Στο σπίτι του ; Σε καμιά άλλη χώρα ;
Και όμως ! Eπιστρέφει  να τους μαμήσει στην ενεργό δράση!! 

Ο αγαπημένος ψηλός της ομάδας των Suns θα είναι και πάλι στις προπονήσεις του αθλήματος που τόσο αγαπάει . Το πρόβλημα στην καρδιά του,  δείχνει να ξεπεράστηκε και οι εξετάσεις που έκανε ήταν καθαρές. 

Mεταξύ άλλων δήλωσε : "Με είδαν οι γιατροί και μου είπαν ότι είμαι καλά, ότι μπορώ να ξεκινήσω"."Μου είπαν ότι είμαι πολύ καλύτερα σε σχέση με την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν. Και δεν είδα μόνο έναν, αλλά τρεις ή τέσσερις γιατρούς που συμφώνησαν. Πλέον, η απόφαση βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των ανθρώπων των Suns. Θα κάνουν ό,τι πρέπει για να πετύχουν τους στόχους τους αυτή τη σεζόν. Όσο για μένα, θα κάνω αυτό που θα μου ζητηθεί, θα είμαι επαγγελματίας. Μπορώ να αποτελέσω το παράδειγμα για το πως πρέπει να γίνονται τα πράγματα με τον σωστό τρόπο. Από εκεί και πέρα, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Θέλω μόνο να βγω εκεί έξω και να παίξω, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να βοηθήσω την ομάδα μου να κερδίσει".

Από τα λόγια του φαίνεται το πάθος που έχει για να επιστρέψει στο παρκέ και είναι απολύτως φυσιολογικό καθώς όταν ξαφνικά σου λένε ότι έχεις πρόβλημα στην καρδιά και μένεις εκτός αγώνων για πάνω από ένα χρόνο το μόνο που σκέφτεσαι είναι πότε θα επιστρέψεις . 

 Θέλω να πιστεύω ότι η ομάδα θα τον κρατήσει γιατί είναι ένας πάρα πολύ καλός παίκτης και επαγγελματίας , με σωστό χαρακτήρα και ήθος , αγαπητός στο κοινό και ο μοναδικός σύνδεσμος με την ομάδα του 2010 που έφτασε  στους τελικούς δύσης . 
Παρά την πληθώρα των 4αριων που υπάρχουν στο ρόστερ ο Frye δικαιούται μια ευκαιρία και μιας που η ομάδα αποδέσμευσε τον ταλέντο  Μichael Beasley νομίζω πως το αξίζει .

Άλλους και άλλους κρατήσαμε. Αυτόν που το λέει η καρδιά του θα τον αφήσουμε....; 

Ο Channing Frye σε μια εκδήλωση των Αrizona Fantasy Fighters

Υ.Γ 1: 
Προς Jasonick :  Αγαπούλα Πρόεδρε τελείωνε με τα αφιερώματα των ομάδων; Το κοινό περιμένει...

Y.Γ 2:
Προς Nuntius Mortis : Περιμένουμε αφιέρωμα Eurobasket και Φιλανδίας !! ( όχι που δεν θα σε πίεζα και δημοσίως) 

Υ.Γ 3 
Προς Dirty Dirk : Οι fans σου έχουν συγκεντρωθεί έξω από τα γραφεία του blog διαμαρτυρόμενοι για την πολύμηνη συγγραφική απουσία σου ! 

Τ-Mac or not T-Mac . . .

Του Phoenix Χρήστου 

Παραφράζοντας ,την αγαπημένη ατάκα εδώ στο Isthetriangleoffense, του κρανίου του Hamlet φτάσαμε σε ένα σημείο να αναρωτιόμαστε  αν ο αγαπημένος μας  McGrady θα πρέπει να μπει στο πάνθεον των αθλητών . Και αυτό γίνεται γιατί ο τρόπος που ολοκληρώθηκε η καριέρα του μας αφήνει πολλά περιθώρια προβληματισμού . Nτυμένος δηλαδή με μακριές φόρμες , χωρίς ίχνος συμμετοχής , σε μια ομάδα που διεκδικούσε ένα πρωτάθλημα .

Η καριέρα του είχε "πολλές" ατυχίες . Και όταν εννοούμε πολλές εννοούμε και σε αριθμό αλλά και σε ποιότητα . Όλα αυτά αναλύονται στο πολύ ωραίο  άρθρο της Grantland και του Bill Simmons .

Σκοπός της δικιάς μας συγγραφής είναι μια πολύ μικρή επισήμανση αλλά και  ταυτόχρονα σημαντική σχετικά με τη καριέρα του Τ-Μac . To άρθρο του Simmons θα έλεγε κανείς ότι θα μπορούσε να είναι και πρόλογος παρουσίασης του ίδιου του παίκτη σε μια τελετή προς τιμήν του στο Connecticut River όπου γίνεται το Hall of Fame.

Aλλά πάντα υπάρχει ένα μικρό αλλά . Τα περισσότερα επιχειρήματα που εκθειάζουν τον ίδιο, στηρίζονται σε υποθετικά σενάρια και το δυστυχές  είναι ότι μόνο  με το "αν"  το ταλέντο του ΜcGrady μπορεί να παρουσιαστεί στην πιο πλήρες μορφή. Και αυτό γιατί οι συγκυρίες των ομάδων του , είναι τέτοιες που δεν μας αφήνει περιθώρια να αξιολογηθεί και να κριθεί ως ο απόλυτος υπερπαίκτης παρά μόνο αν βάλουμε στη ζυγαριά τα υποθετικά σενάρια που αναλύονται και στο άρθρο.

Σίγουρα έκανε πολλά στο παρκέ.
Σίγουρα ήταν το απόλυτο εργαλείο για κάθε προπονητή.
Σίγουρα ήταν ο απόλυτος συμπαίκτης που ήταν unshelfish όπως λένε οι Αμερικάνοι.

αλλά...

Σίγουρα όμως θα έφτανε μέχρι τους τελικούς αν δεν τραυματιζόταν ;
Σίγουρα όμως θα έφτανε στους τελικούς αν δεν τραυματιζόταν οι παίκτες του ;
Σίγουρα όμως θα είχε καλύτερη τύχη η καριέρα του αν έπαιζε με τον Carter, τον Hill ή με όποιον άλλο αστέρα του ΝΒΑ ;

Κανείς δεν ξέρει .

Για μένα η μόνη ένσταση που θα μπορούσα να κάνω (αν έμπαινε Hall of Fame ή όχι ) είναι ότι δεν έκανε την απαραίτητη προσπάθεια να επανέλθει μετά από τόσο σοβαρό τραυματισμό .
Ο Grant Hill τα κατάφερε και έπαιξε και έφτασε μέχρι τελικούς Δύσης , o Bryant δεν θα  παρατήσει καθόλου  , ο Roy το παλεύει με πιο σοβαρό τραυματισμό να επιστρέψει αλλά μάταια .  Ο T-Mac τι έκανε;  Κάποιες μέτριες χρονιές με Knicks , Atlanta και Pistons και μια χρονιά στην Κίνα . Αν ο Ποποβιτς τον έδινε χρόνο συμμετοχής θα μαρτυρούσε πολλά για τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα του..

Δουλεύοντας  ίσως παραπάνω τη φυσική του κατάσταση και έβρισκε μια ομάδα να συμπληρώνει το ρόστερ  όπως τους Lakers, Knicks , Dallas , Thunder και είχε ζωτικό ρόλο στην πορεία τους προς τα playoff δεν θα ήμασταν απόλυτα σίγουροι στην ερώτηση  αν θα πρέπει να μπει στο Ηall of Fame ;

Τώρα απλά θα  πέφτει ξύλο διαφωνούμε με πολλούς που δικαίως δεν θα θέλουν τον Tracy να βραβεύεται .
Εμείς ζούμε στο Ηall of Fame να σε δούμε ...